Hi ik ben Rosa,

Nieuwsgierig, onderzoekend, uitpluizend.
Ik wil altijd begrijpen hoe dingen werken en waarom ze zo werken.

Dat bracht mij jaren geleden van journalistiek en copywriting naar een master aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht, waar ik mijn eigen curriculum mocht samenstellen. Het werd een deepdive in de systemen die de kledingindustrie bepalen, en het leidde tot een masterscriptie over de meest belangrijke angel in dat systeem: een gebrek aan samenwerking.

De eeuwenoude textielcultuur waarin echte transparantie schaars is is een van de grootste struikelblokken voor vernieuwing. Die scriptie leverde me werk op bij CirkelWaarde, een grondstoffenalliantie die werkt aan meer circulariteit binnen huishoudelijke afvalstromen.

Inmiddels werk ik nog freelance voor CirkelWaarde en volgde er een heleboel mooie opdrachten die allemaal verband houden met holistische systeemverandering voor de textielindustrie.

Ik maakte de podcast Circular Textile Stories, werkte voor Utrecht Natuurlijk aan CompostKleding, een expositie over composteerbaar textiel, was onderdeel van een geweldig team in een door RVO gesubsidieerd onderzoek onder leiding van Marina Toeters (by-wire.net) naar circulaire beschermingsmiddelen voor de zorg en geef advies over hoe je als bedrijf kunt anticiperen op een groener wordende textieltoekomst.

Benieuwd of ik voor jou iets kan betekenen?

Iets doen omdat het moet werkt niet. Je kent vast de dagen zonder plan of doel, waarna je aan het eind van de dag zonder het door te hebben ongelofelijk veel gedaan hebt. Het moest niet, het gebeurde gewoon.

Ik geloof niet dat duurzame verandering ontstaat zonder intrinsieke motivatie. We moeten voelen wat het betekent om onderdeel te zijn van een groter geheel, om onze wereld op die manier in te kunnen richten. Mijn stap heeft ook invloed op jou. Aan ons de taak – en de kunst – om van onszelf weer een geheel te maken. Één met onze aarde en met elkaar. Dan volgen de duurzame, holistische en systemische oplossingen vanzelf. En voelen ze logisch, omdat we ons niet kunnen voorstellen dat we het ooit anders zouden doen.